Łódzka archikatedra pod wezwaniem św. Stanisława Kostki

Łódzka Katedra Archidiecezjalna znajduje się w Łodzi, w Polsce. Katedra jest jednym z najważniejszych zabytków sakralnych Polski. Została wybudowana w latach 1727-1741 i obecnie jest główną świątynią archidiecezji łódzkiej.

Historia katedry:

Katedra została zbudowana w latach 1727-1741, obecnie jest głównym kościołem archidiecezji łódzkiej. Budowę katedry rozpoczęto pod kierunkiem architekta, Andrzeja Srebrnego. Projekt był kopią kościoła Santa Maria Maggiore w Rzymie. Katedra została zbudowana w stylu barokowym i posiada neogotycką wieżę.

Elementy architektoniczne:

W katedrze znajdują się trzy poziomy. Parter przeznaczony jest na biura kościelne, drugi poziom to nawa główna, a trzeci to chór.

Nawa:

Nawa jest głównym obszarem katedry i jest jej najbardziej widoczną częścią. Nawa ma drewniany sufit i jest otoczona marmurową balustradą. W nawie znajduje się ogromny drewniany krzyż po lewej stronie i mały krucyfiks po prawej stronie.

Nawa jest również ozdobiona dwoma obrazami autorstwa polskiego malarza Stefana Korba. Jeden z obrazów nosi nazwę „Chrystus w Ogrodzie Getsemani”, a drugi obraz nosi nazwę „Chrystus w grobie”.

Chór Katedralny:

Chór katedralny jest najbardziej widocznym obszarem katedry. Chór znajduje się na trzecim poziomie katedry.

Wnioski:

Elementów architektonicznych, które można zobaczyć w katedrze jest bardzo dużo. Jest to jeden z najpiękniejszych i najbardziej znanych kościołów świata.